Έστρεψα το κεφάλι και είδα ότι με ακολουθούσα.

Κάθισα στη σκάλα να κάνω ένα τσιγάρο. Η αϋπνία μου είχε πάει τρεις και μισή. Κι εκεί που καθόμουν πλάι στον εαυτό μου γύρισα και τον κοίταξα στα μάτια. Για πρώτη φορά, προσπάθησα να διακρίνω κάτι όμορφο στην όψη του. Μόνο αυτό μου έμεινε να δοκιμάσω. Άρχισα να τρέμω λίγο και σηκώθηκα να κλείσω το παράθυρο.

Έσβησα το τσιγάρο και στράφηκα πάλι στην καθισμένη μορφή μου. Το σώμα μου ήταν συνεσταλμένο και είχε γύρει λίγο το στήθος προς τα γόνατα. Σκέφτηκα να του πιάσω το χέρι μα δεν το 'κανα. Άρχισα να κουβεντιάζω.

"Πρώτη φορά λοιπόν έχεις αρχίσει να μου φαίνεσαι αρεστός. Είναι καιρός πλέον να το κάνω αυτό. Η εποχή που ευχαριστιόμουν μαζί σου μόνο όταν συμφωνούσαν οι άλλοι κράτησε πολύ και ήταν επίπονη. Φίλοι, γκόμενοι, γνωστοί, παραγνωστοί και τα λοιπά δεν πρέπει πια ν' αντανακλούν για μένα την εκτίμησή σου."

Έσπρωξα το τασάκι προς το μέρος του και του άναψα τσιγάρο με τον αναπτήρα.

"Μπορούμε να τα πάμε πολύ καλά εμείς οι δύο. Πρέπει άλλωστε, αν θέλουμε να σωθούμε. Συγγνώμη που άργησα τόσο πολύ να στο πω αυτό. Και μου κάνει εντύπωση που βρίσκω το χρόνο να συζητάμε μόνο όταν ανησυχώ για το μέλλον σου. Μόνο τότε σε προσεγγίζω και είναι λάθος. Όμως στην ουσία ξαγρυπνώ από ανησυχία για το μέλλον και των δύο. Βλέπεις, κατά βάθος πάντα υπήρχες σε κάποιο επίπεδο στην εκτίμησή μου. Είναι όμως καιρός αυτό ν' αλλάξει γιατί δε φτάνει. Είσαι το άλφα και το ωμέγα μου. Θα γίνεις τώρα η πρώτη προτεραιότητα, πάνω από τις προσδοκίες των υπολοίπων. Είσαι η πιο βαθειά, η πιο σημαντική και η πιο διαρκής σχέση που έχω κάνει ποτέ. Στο λέω αυτό μια που και οι δύο έχουμε καημό μια επιτυχημένη και μόνιμη σχέση. Ακόμα και αν αποφασίσω να φύγω από αυτή τη ζωή, πάλι μαζί μου θα σε πάρω.
Αυτά για την ώρα. Πάμε για ύπνο;"

Σήκωσα το τασάκι και τα τσιγάρα και άνοιξα την πόρτα του δωματίου. Ευχήθηκα να μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχος. Έστρεψα το κεφάλι και είδα ότι με ακολουθούσα.