Τηλεπαιχνίδι

Τηλεπαιχνίδι

Πως μου λείπει το παρελθόν, το ομολογώ. Δε θα έπρεπε να κερδίσω, όμως, κάτι από την ομολογία μου; Μια στάλα παρελθόντος, αναμεμιγμένη με μία δόση παρόντος και μια σταλαγματιά σκόνη μέλλοντος. Αυτό θέλω. Μπορώ να το έχω;
Πότε θα πάψω να κάνω ηλίθιες ερωτήσεις που πέραν από το χαρακτηριστικό τους δεν υπάρχουν και οι ανάλογες απαντήσεις; Ή μάλλον ψέματα. Η απάντηση είναι κοινή για τέτοιου είδους ερωτήσεις: ποτέ! Αν είναι σκληρή λέξη δεν αναρωτήθηκε κανείς ποτέ. Πάλι ψέματα.
Εγώ προσωπικά, αναρωτιέμαι συνέχεια. Για τρεις λέξεις: εάν, γιατί και ποτέ.
Γι αυτό, άλλωστε, αποφάσισα να λάβω μέρος στο άγνωστο τηλεπαιχνίδι των τριών αυτών λέξεων. Και ιδού τα αποτελέσματα μιας παίχτριας (και συνάμα παθούσας):
Γύρος πρώτος: η ανοιχτή υπόθεση του εάν. Συλλογή στοιχείων για να κλείσει η υπόθεση, άκρως απαραίτητη! Επίπεδο δυσκολίας, τρία αστεράκια.
Το εάν, έχει την επιληψία της υπόθεσης. Ναι, λοιπόν, είναι αρρώστια η υπόθεση. Έτσι το βλέπω εγώ δηλαδή. Γιατί αν υπάρχει η υπόθεση – καταραμένη κατ’ εμέ- τότε οι πιθανές απαντήσεις – εφόσον μιλάμε για υπόθεση δεν είμαστε ποτέ σίγουροι για την απάντηση, άρα ο όρος πιθανές είναι απόλυτα εξακριβωμένος επιστημονικά και ψυχολογικά- υπερβαίνουν τον φυσιολογικό αριθμό: ένα! Έτσι, από το πουθενά, βρίσκεσαι από μία πιθανή απάντηση που στριφογύριζε στο λαβυρινθώδες δεξί ή αριστερό μέρος του εγκεφάλου σου, ή και στα δύο τέλος πάντων, σε πάνω από τρεις, ανάμεσα στις οποίες πρέπει να επιλέξεις και μπορεί καμία από αυτές να μην είναι σωστή. Φαύλος κύκλος – λόγια. Χαμένος κόπος – κλασικά. Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα – καθημερινά.
Γύρος δεύτερος: η αιτία του γιατί. Αίτιο και αιτιατό. Ύπαρξη- συνύπαρξη- αν-ύπαρξη. Επίπεδο δυσκολίας, τέσσερα αστεράκια
Το γιατί δεν επιφέρει διαφορετική μεταχείριση από εκείνη του εάν. Αντιθέτως. Όταν αναγκάζεσαι να αναρωτηθείς γιατί, σημαίνει ότι όλες οι υπόλοιπες ερωτήσεις του προηγούμενου γύρου έχουν εξαντληθεί (και ναι, λοιπόν, προβιβάστηκες δυστυχώς στο επόμενο επίπεδο) καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή. Δεν είναι μόνο η υπόθεση κατάρα, αλλά και η αιτία. Προαγωγή. So what? Όχι, ευχαριστώ, δε θα πάρω. Πρέπει. Μα, μου αρέσει το παλιό μου γραφείο και η ξεχαρβαλωμένη καρέκλα. Αφήστε που πρέπει να ποτίζω και την γλάστρα μου… ο επόμενος δεν ξέρουμε αν θα το κάνει, έτσι δεν είναι; Πρέπει! Αν πρέπει να ξέρεις κάτι, αυτό είναι ότι η απάντηση στην ερώτηση που αρχίζει με το γιατί δεν είναι άλλη από την απλούστατη: δεν υπάρχει γιατί, αγάπη μου! Oh, my goodness- λόγια. Την κάτσαμε- κλασικά. Σκατά- καθημερινά.
Γύρος τρίτος: προσδιορισμός του πότε. Μονολεκτική ερώτηση με μονολεκτική απάντηση. Δικαίωμα λάθους, κανένα. Επίπεδο δυσκολίας, πέντε αστεράκια.
Ο τελευταίος γύρος είναι περίπλοκος. Περισσότερο από τους προηγούμενους δύο. Δεν ασχολείται αποκλειστικά με μία ερώτηση αλλά ίσως και με την πιθανή απάντηση της. Όλα περιστρέφονται γύρω από τον τόνο. Ο παρουσιαστής σε ρωτάει πότε. Εσύ, μπλοκάρεις, τα χάνεις, δεν ξέρεις τι να απαντήσεις. Πότε; Κάτι πιο συγκεκριμένο, λυπάμαι, αλλά… δεν υπάρχει, my dear! Αρχίζεις να ιδρώνεις, το εκνευριστικό υγρό κυλάει στο μέτωπο, στους κροτάφους, στη ραχοκοκαλιά σου, βρέχει ακόμα και τις παλάμες σου. Και συ εκεί, βωβός, πρέπει να δώσεις μια απάντηση. Τραυλίζεις., χάνεις τα λόγια σου και από το άγχος σου μπερδεύεσαι και κατά –τυχαίο ομολογουμένως- λάθος λες την μαγική λέξη: ποτέ! Χειροκροτήματα, ουρλιαχτά, δάκρυα από το ακροατήριο, ήχοι κυλούν γύρω από το ελικώδες του αυτιού σου και καταλήγουν στο τύμπανο. Τα κατάφερες. Έφτασες μέχρι το τέλος. Νίκησες. Οψόμεθα τα αποτελέσματα, λοιπόν – λόγια. Επιτέλους – κλασικά. Yeah, baby – καθημερινά.

Στο διά ταύτα. Δεν υπάρχει; Δεν κερδίζω τίποτα, λοιπόν; Τότε γιατί έπαιξα;

Αν πρέπει να μάθεις κάτι σε αυτή τη ζωή, φίλε μου, είναι ότι τελικά δεν υπάρχουν πραγματικές απαντήσεις. Όλα περιστρέφονται γύρω από τις ίδιες ερωτήσεις και οι απαντήσεις τους δεν θα σου προξενέψουν ποτέ το συναίσθημα της ανακούφισης. Για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν είναι φτιαγμένες για αυτό. Ελπίζουμε, λοιπόν, αγαπητέ μας τηλεθεατά, να μην είσαστε οπλισμένος με την περιέργεια μιας γάτας αλλά ούτε και με εκείνη του ανθρώπου γιατί αυτές ταυτίζονται. Κοινώς, ελπίζουμε να μην είστε άνθρωπος που κάνει ερωτήσεις. Καλό σας βράδυ!